นิราศภูเขาทอง

Last Updated on 31 พฤษภาคม 2021 by สุนีรัตน์ สุวรรขำ

นิราศภูเขาทอง เป็นบทประพันธ์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดบทประพันธ์หนึ่งของสุนทรภู่ ถูกแต่งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2373 โดยเป็นการบรรยายสภาพบ้านเมืองนับตั้งแต่วัดราชบุรณะ ไปจนถึงพระเจดีย์ภูเขาทอง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา นิราศภูเขาทองถูกแต่งขึ้นขณะที่สุนทรภู่เดินทางไปนมัสการพระเจดีย์ภูเขาทอง หลังจากที่ออกพรรษาแล้ว (แต่งขึ้นขณะยังบวชอยู่) โดยแต่งเป็นคำกลอนแปดขนาด 89 คำกลอน

ตัวอย่างคำกลอน

๏ ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง        มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา          ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ              สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย                   ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก         สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป              แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ